İşyerimizin mıntıkası 1997 yılına kadar Eskişehir-Balıkesir ve Eskişehir-Afyon arası oldukça büyük bir bölgeyi kapsamaktaydı..1997 yılında Balıkesire de yeni bir şeflik açılmasıyla beraber Balıkesir hattındaki mıntıkamız Tavşanlı mücaviri Emirlere kadar kısaldı..
İşyeri mıntıkasının büyüklüğü ve eskiden teknik imkanların farklı oluşu nedeniyle işyerinin değişik işlerinde kullanılmak üzere 3 iş vagonu ve 3 de servis vagonu olmak üzere tam 6 tane iş vagonumuz bulunmaktaydı..Ancak geçen yıl(2006) TCDD genelinde eski vagonların ıskata çıkarılmasıyla beraber bu vagonların tümü de kesilerek hurdacılara satıldılar..
Bunlar içerisindeki servis vagonlarında yola gidildiğinde özellikle montaj zamanlarında personelin içinde yatma ve barınmasını sağlayan vagonlardı,biri yaklaşık 16 kişilik büyük servis vagonu diğeri de dörder kişilik küçük vagonlardı..Küçük servis vagonlarından biri sürekli Balıkesir garda bulunur ve Eskişehirden o taraftakı mücavir istasyonlara bakıma gidildiğinde 5 gün bu vagonda kalınırdı,2 odası ve bir salonu olan bu küçük vagonda kışın kömür bulmak sorun olur yazın da çok sıcak olması nedeniyle sıkıntı yaşanırdı..
Büyük servis vagonu ise daha teşekküllüydü ve içerisinde yatak odaları dışında büyük salon,mutfak,tuvalet ve banyosu da mevcuttu..Mesai saati bitip de vagona çekildiğimize salondaki büyük masada mutfakta hazırlanan yemeğimizi yer ardından da yatana değin çay içer,televizyon seyrederdik..Bazı arkadaşlar da kağıt oyunları yada okey oynarlardı..
Diğer 3 vagondan bir tanesi atelye vagonuydu ve içerisi tam teşekkülü bir atelye görünümündeydi montaj zamanlarında gerekli olan tüm malzeme tesfiyeleri bu vagon içerisindeki ekipmanlar aracılığıyla sağlanırdı..Bir diğeri malzeme vagonuydu ve istasyon çalışmalarında gerekli olan ağır malzemeler bu vagon içerisinde taşınırdı..Diğer iş vagonuysa 1980'li yıllara kadar birçok küçük ara istasyonda elektrik olmadığından çalışmalarda elektrik sağlanabilmesi için içerisinde koskoca bir jeneratör bulunan jeneratör vagonuydu,sonradan tüm istasyonların elektiğe kavuşması sonucu bu vagon hiç işe yaramamış ve yıllarca Alayunt garda sundurma önünde atıl vaziyette beklemişti..
Ancak 2000 yılına kadar hem montaj zamanlarında hem de yatılı yola gidildiği zamanlarda oldukça işe yarayan bu vagonlar 2000 sonrasında montaj yapılacak istasyon kalmaması ve mıntıkanın küçülmesi ve de işyerine eski bir karayolu vasıtası ile kamyon tahsis edilmesi sonucu pek işe yaramayan sadece uzun revizyonların olduğu vakitler ender kullanılan ekipman durumuna düşmüşlerdir..2006 yılında da genel müdürlük kararıyla tüm ıskatlar yanında bu 6 adet vagon da kesilerek tarihe katılmışlardır..Zaten hepsi de 1940'dan beri kullanılan 66 yaşında vagonlar oldukları düşünüldüğünde ıskat edilmeleri de yerinde olmuştur..